TERAPIA CZASZKOWO-KRZYŻOWA
(ang. Craniosacral therapy) to holistyczny system terapeutyczny, rozwinięty na początku XX w. przez amerykańskich lekarzy. Zakłada ona, że rozmaite przeżycia życiowe, często bardzo traumatyczne, stres i urazy fizyczne są kodowane w ciele w postaci napięć poszczególnych tkanek. Powstałe blokady z czasem zaczynają utrudniać prawidłowe funkcjonowanie organizmu i rozwija się choroba.
Każdy z nas ma trzy podstawowe fizjologiczne rytmy. Pierwszy to oddech płucny, drugi – bicie serca. Trzecim rytmem jest tętnienie płynu mózgowo-rdzeniowego, który otacza mózgowie i rdzeń kręgowy, czyli cały centralny układ nerwowy. Zaburzenie tego rytmu powoduje nieprawidłowości pracy układu nerwowego, hormonalnego, immunologicznego, które następnie wywołują dalsze zaburzenia organizmu.
Nasze ciało posiada pamięć prawidłowego funkcjonowania. Przy pomocy terapii czaszkowo-krzyżowej zostają przywołane i obudzone wzorce właściwej pracy organizmu. Pulsacja płynu mózgowo-rdzeniowego wymusza delikatne poruszanie się kości czaszki i kości krzyżowej, które są wyczuwane przez terapeutę w różny sposób: jako temperaturę, pulsowanie, przepływ, wibrację. Za pomocą bardzo lekkiego dotyku terapeuta obserwuje napięcia i blokady nie tylko w czaszce i kręgosłupie, ale pośrednio w całym ciele. Dotykając w odpowiednich punktach równoważy te napięcia, uwalnia i likwiduje blokady. Przywrócenie właściwej pulsacji płynu mózgowo-rdzeniowego wprowadza organizm w stan pierwotnej równowagi.
Terapia czaszkowo-krzyżowa pomaga każdemu, niezależnie od wieku i rodzaju choroby. Spotkanie trwa od 40 min do 1,5 godziny. Znakomicie uzupełnia tradycyjne leczenie. Terapia czaszkowo-krzyżowa znajduje zastosowanie w schorzeniach: narządu ruchu: zmiany zwyrodnieniowe i pourazowe; układu nerwowego: migreny, przemęczenie, nadpobudliwość, padaczka, depresja, nerwice, zaburzenia snu; układu naczyniowego: zastoje, niewydolność żylna, nadciśnienie tętnicze; układu hormonalnego: zaburzenia miesiączkowania, niektóre rodzaje niepłodności; układu trawiennego: bóle czynnościowe, zaparcia, biegunki, kolki; układu odpornościowego; traumy okołoporodowej dziecka i matki. Przeciwwskazania: ostre stany wymagające natychmiastowej interwencji lekarskiej, świeże urazy, krwotoki, aktywne fazy schorzeń psychicznych.